W dzisiejszych czasach, gdy troska o zdrowie i dobre samopoczucie jest na pierwszym miejscu, coraz więcej osób zwraca uwagę na to, co spożywa. Herbaty o różnorodnych smakach i właściwościach cieszą się ogromną popularnością. Ale co się dzieje, gdy dodamy do nich szczyptę słodyczy?

Historia Wakouchy

Wakoucha została po raz pierwszy wyprodukowana w 1930 roku w regionie Uji, który słynie z produkcji herbaty w Japonii. Jej nazwa pochodzi od dwóch japońskich słów: wa oznaczającego Japonię oraz ko-ucha, co możemy przetłumaczyć jako herbata w kolorze karmazynu. Początkowo wakoucha była zdominowana przez herbaty z regionu Uji, ale obecnie produkuje się ją także w innych regionach Japonii, takich jak Shizuoka i Kagoshima. Znacznie różni się jednak od innych czarnych herbat, np. indyjskich. Wynika to z wykorzystanych kultywarów (czyli odmian krzewów herbacianych), a także klimatu i różnic w glebie na terenie Japonii.

Wakoucha, w przeciwieństwie do wielu czarnych herbat, jest delikatna w smaku, lekka, choć jednocześnie aromatyczna i intensywna. Z jednej strony wyczuwalne są nuty drzewne, ziemiste, ale z drugiej, brak w niej charakterystycznej cierpkości.

Jak powstała Wakoucha?

Czarna herbata w drugiej połowie XIX wieku cieszyła się dużą popularnością w Europie i Ameryce, dlatego japoński rząd zdecydował, że należy stworzyć własną odmianę eksportowej czarnej herbaty. W 1876 roku japońska delegacja pod przewodnictwem Tady Motokichi wyjechała do indyjskich regionów Assam i Darjeeling oraz na Cejlon, aby lepiej zrozumieć proces produkcji czarnej herbaty.

Gdy w 1953 roku Japonia zaczęła oficjalnie rejestrować plantacje w kraju, okazało się, że jedna trzecia z nich produkuje czarne herbaty. Jednocześnie eksport czarnej herbaty w 1955 roku wyniósł 8,5 tony, co stanowiło dwie trzecie całego suszu sprzedawanego za granicę. Upadek produkcji japońskiej herbaty czarnej nastąpił w 1971 roku, kiedy wprowadzono liberalizację przepisów importowych. Obniżenie cła oznaczało większą konkurencję na rynku czarnej herbaty. W konsekwencji wielu japońskich plantatorów zrezygnowało z uprawiania jej. Dopiero w ostatnich latach japońska produkcja herbaty czarnej zaczęła się odradzać.

Proces produkcji

Wakoucha jest produkowana z liści herbaty Camellia sinensis, tak samo jak herbaty zielone i oolong. Różnica polega na tym, że wakoucha jest poddana procesowi pełnej fermentacji, który nadaje jej charakterystyczny smak i kolor. Po zerwaniu liście pozostawia się do wyschnięcia przez 16-17 godzin. Następnie są przez kilka godzin zwijane i gniecione w temperaturze pokojowej, aby wreszcie trafić do właściwego suszenia. Oczywiście każda plantacja, która produkuje herbaty od kilku pokoleń, będzie miała swoje własne techniki, a produkcja będzie się nieco różnić.