Bardzo płodna, wysoka odmiana z dużą tolerancją na suszę i zimno. Występuje głównie w Kenii i Ugandzie.

Historia

Odmiana SL14 została pierwotnie wyselekcjonowana w latach 1935-1939 w Kenii, w Scott Agricultural Laboratories. Swój początek wzięła od jednego drzewa oznaczonego jako "odporny na suszę II" (Drought Resistant II), a tolerancja na suszę jest odnotowaną cechą charakterystyczną SL14.

Zapisy historyczne dokumentujące pochodzenie D.R. II zaginęły, ale sadzonki zostały zasadzone w Kabete w 1933 r., a następnie szeroko rozpowszechnione na obszarach na wschód od Rift Valley w Kenii.

Najnowsze testy genetyczne potwierdziły, że SL14 jest spokrewniony z grupą genetyczną Typica.

Charakterystyka

  • odporna na suszę i chłód
  • kolor końcówek listków: jasnobrązowe
  • wzrost: wysoki
  • wielkość ziaren: przeciętny
  • wydajność: wysoka
  • podatna na choroby liści, ziaren oraz na nicienie

Optymalna wysokość uprawy

  • 5°N do 5°S: > 1200 m
  • 5–15°N i 5–15°S: > 900 m
  • > 15°N i > 15°S: > 700 m