Gdzie produkuje się czarną herbatę na świecie i czym różni się zależnie od pochodzenia?
Array
(
[id] => 1249
[autor] => 43
[tytul] => Gdzie produkuje się czarną herbatę na świecie i czym różni się zależnie od pochodzenia?
[tekst] =>
Podczas gdy w jednych krajach uprawa krzewów na czarną herbatę jest standardem, inne dopiero przekonują się do tego rodzaju. W produkcji czarnej herbaty prym wiodą Chiny i Indie, ale trzeba pamiętać, że pochodzące z nich herbaty mogą znacznie się od siebie różnić. Z czego to wynika?
Czym jest czarna herbata?
Podobnie jak inne rodzaje herbat, tak i czarna ma wiele wariantów smakowych i aromatycznych. Wpływ na nie mają nie tylko sposób postępowania z liśćmi, ale także miejsce i warunki, w których krzewy herbaciane dorastają - wysokość nad poziomem morza, szerokość geograficzna, klimat, skład gleby, rośliny znajdujące się w bezpośrednim sąsiedztwie…
Czarną herbatą nazywamy liście, które po zebraniu poddane zostały specjalnym procesom - więdnięciu, skręcaniu oraz pełnej fermentacji, a następnie suszeniu. Właśnie fermentacja odróżnia czarną herbatę od innych. Dzięki niej powstaje charakterystyczny smak i aromat. Warto pamiętać, że ta sama herbata, którą my nazywamy czarną ze względu na wygląd suszu, w Chinach nazywana jest czerwoną z powodu koloru naparu.
W skład suszu czarnej herbaty wchodzić mogą, zależnie od rodzaju, zarówno liście, jak i pąki czy gałązki. Surowiec zbiera się z krzewów jednej z dwóch odmian - chińskiej, uprawianej poza Chinami również w Japonii czy Tybecie, oraz odmiany assamskiej, poza Indiami popularnej w Birmie czy na Półwyspie Indochińskim.
Gdzie uprawia się czarną herbatę?
Oba warianty herbaty - chińska i assamska - mają nieco inne potrzeby i lepiej rosną w innych warunkach. Odmiana chińska dobrze radzi sobie w klimacie chłodniejszym, umiarkowanym, podczas gdy assamska najlepiej rozkwita w gorącym klimacie tropikalnym.
Ważna jest także wysokość nad poziomem morza. Oczywiście istnieją doskonałe uprawy rozciągające się na nizinach, ale zazwyczaj bujniej rosną krzewy sadzone w wyższych partiach, gdzie gleba jest bogatsza w minerały, a powietrze chłodniejsze i bardziej wilgotne.
Warunki sprzyjające uprawie herbaty panują w wielu krajach. Wśród nich najwięcej czarnej herbaty produkuje się w:
Chinach
Indiach
Sri Lance
Nepalu
Kenii
Malawi
Japonii
Korei Południowej
Czarne herbaty z Chin
Tutejsze czarne herbaty wyróżniają się słodyczą i gładkością oraz charakterystycznym dymnym aromatem. Najbardziej znane herbaty chińskie:
Jin Jun Mei - znana również jako Złote Brwi, składa się wyłącznie z pąków z pierwszych, wiosennych zbiorów. Jej smak jest miodowo-owocowy. Jedna z najdroższych herbat chińskich.
Keemun - herbata z prowincji Anhui, z hrabstwa Qimen. Liście pochodzą z wiosennych i letnich zbiorów. We wszystkich jej rodzajach wyczuć można nutę śliwki, sosny oraz kwiatów.
Lapsang Souchong - herbata z krzewów rosnących w prowincji Fujian, w regionie gór Wuyi. Swój sosnowo-dymny smak i aromat zawdzięcza suszeniu liści nad ogniskiem z iglastych drzew. Wersja niewędzona pozbawiona jest cierpkości, bardziej wyczuwalne są w niej nuty jagód i kakao.
Mocne, intensywne, słodkie, delikatne - indyjskich rodzajów czarnej herbaty jest tak dużo, że niemal każdy znajdzie coś dla siebie. Do najpopularniejszych zalicza się:
Assam - region, w których rośnie herbata dająca intensywny, słodki napar bez cienia goryczy. Dobrze komponuje się z mlekiem i przyprawami korzennymi.
Nilgiri - herbata uprawiana na górzystym terenie, ma żywy kolor i delikatny smak z bogatym aromatem owoców.
Darjeeling - region, w którym powstaje najdelikatniejsza czarna herbata indyjska, bogaty jest w opady i słońce. Smak, aromat i kolor herbaty wyraźnie różnią się w zależności od pory zbiorów.
Mocne, rześkie, cytrusowe - tak w skrócie można scharakteryzować lankijskie czarne herbaty. Najwyżej cenione herbaty produkowane na wyspie:
Nuwara Eliya - uprawy znajdują się na wysokości ponad 1800 m n.p.m., gdzie panują stosunkowo niskie temperatury. Liście dają napar o szlachetnym, delikatnym aromacie z kwiatowymi nutami.
Kandy - rośliny uprawiane są niżej, choć zbiory różnią się między sobą w zależności od ekspozycji na monsuny. Wszystkie rodzaje herbat z Kandy cechuje słodki smak, pełne body i bogaty aromat.
Tutejsze herbaty porównywane są do tych zbieranych w Darjeeling - wynika to ze zbliżonych warunków naturalnych. Z tego też powodu dawniej najlepsze czarne nepalskie herbaty eksportowano do Indii i sprzedawano jako herbaty Darjeeling. Tutejsze zbiory dają napar pełny, gładki, kwiatowy, bez cierpkiej nuty. Zauważalne są różnice pomiędzy zbiorami z różnych pór roku - herbata z wiosennych zbiorów jest delikatna, a im bliżej końca lata, tym napar jest bardziej wyrazisty, owocowy, pełniejszy. Jesienne zbiory są znowu delikatniejsze, z nutami kwiatów i cytrusów.
Kenijskie czarne herbaty
Kraj ten posiada doskonałe warunki do uprawy herbaty - bogatą w minerały glebę, odpowiednie nasłonecznienie i opady deszczu. Bliżej jej do indyjskich wyrazistych herbat, przez co również świetnie smakuje w połączeniu z mlekiem. Jednak produkcja dobrej jakościowo herbaty jest w Kenii skromna. Znaczną większość zbiorów przetwarza się metodą CTC (crush, tear, curl), co sprzyja masowej produkcji, ale pozbawia liście bogatego smaku i szlachetności.
Do niedawna większość plantacji stosowała metodę CTC, jednak powoli się to zmienia. Coraz częściej w Malawi herbata przetwarzana jest tradycyjnymi metodami, co znacznie podnosi jej jakość. Z tutejszych zbiorów powstaje wyrazisty napar z nutami słodowymi i owocowymi.
Japońskie czarne herbaty
W Kraju Kwitnącej Wiśni zdecydowanie prym wiodą zielone herbaty, jednak w ciągu ostatnich 20-30 lat powoli się to zmienia. Co ciekawe, Japończycy zdecydowali się tworzyć czarne herbaty z tych samych krzewów, z których do tej pory produkowali herbaty zielone. Pozwoliło to na uzyskanie nowego, ciekawego smaku o aromatycznych kwiatowych nutach. Tutejsze czarne herbaty są lekkie, nie mają cierpkiego posmaku.
Ogrody herbaciane znajdują się głównie w pobliżu góry Jiri, w hrabstwie Hadong. Panuje tu sprzyjający klimat i wysoka wilgotność powietrza, a gleba zasilana jest minerałami dzięki bliskiemu sąsiedztwu morza. Wytwarzana tu czarna herbata daje napar łagodny, z nutami czekolady i wanilii, z wyczuwalnymi owocami czy miodem.
[data] => 2023-01-11 10:20:15
[jezyk] => 1
[wordpress] => 0
[url] => gdzie-produkuje-sie-czarna-herbate-na-swiecie-i-czym-rozni-sie-zaleznie-od-pochodzenia
[id_sklepu] => 4
[widoczny] => 1
[skladniki] =>
[id_blog_autorzy] => 2
[autor_fotki] =>
[foto_id] => 18896
[keywords] => herbata, czarna herbata, ciekawostki
[opis] => Podczas gdy w jednych krajach uprawa krzewów na czarną herbatę jest standardem, inne dopiero przekonują się do tego rodzaju. W produkcji czarnej herbaty prym wiodą Chiny i Indie, ale trzeba pamiętać, że pochodzące z nich herbaty mogą znacznie się od siebie różnić. Z czego to wynika?
[title] => Gdzie produkuje się czarną herbatę na świecie i czym różni się zależnie od pochodzenia?
[desc] => Podczas gdy w jednych krajach uprawa krzewów na czarną herbatę jest standardem, inne dopiero przekonują się do tego rodzaju. W produkcji czarnej herbaty prym wiodą Chiny i Indie, ale trzeba pamiętać, że pochodzące z nich herbaty mogą znacznie się od siebie różnić. Z czego to wynika?
[kategorie] => 203
[powiazane] => 972,988,803,623
[tagi] => Array
(
[0] => Array
(
[nazwa] => ciekawostki
[nazwa_url] => ciekawostki
)
[1] => Array
(
[nazwa] => czarna herbata
[nazwa_url] => czarna-herbata
)
[2] => Array
(
[nazwa] => herbata
[nazwa_url] => herbata
)
)
)
1
2023-01-11 10:20:15
Gdzie produkuje się czarną herbatę na świecie i czym różni się zależnie od pochodzenia?
Autor:Paweł Małkowski
Fascynat kawy w każdej postaci, z którą związany jest na poważnie od 2006 roku. Uwielbia podróżować po Włoszech i Bałkanach. Najlepsza kawa? afrykańska jako przelewy i owocowy blend jako espresso.
Podczas gdy w jednych krajach uprawa krzewów na czarną herbatę jest standardem, inne dopiero przekonują się do tego rodzaju. W produkcji czarnej herbaty prym wiodą Chiny i Indie, ale trzeba pamiętać, że pochodzące z nich herbaty mogą znacznie się od siebie różnić. Z czego to wynika?
Czym jest czarna herbata?
Podobnie jak inne rodzaje herbat, tak i czarna ma wiele wariantów smakowych i aromatycznych. Wpływ na nie mają nie tylko sposób postępowania z liśćmi, ale także miejsce i warunki, w których krzewy herbaciane dorastają - wysokość nad poziomem morza, szerokość geograficzna, klimat, skład gleby, rośliny znajdujące się w bezpośrednim sąsiedztwie…
Czarną herbatą nazywamy liście, które po zebraniu poddane zostały specjalnym procesom - więdnięciu, skręcaniu oraz pełnej fermentacji, a następnie suszeniu. Właśnie fermentacja odróżnia czarną herbatę od innych. Dzięki niej powstaje charakterystyczny smak i aromat. Warto pamiętać, że ta sama herbata, którą my nazywamy czarną ze względu na wygląd suszu, w Chinach nazywana jest czerwoną z powodu koloru naparu.
W skład suszu czarnej herbaty wchodzić mogą, zależnie od rodzaju, zarówno liście, jak i pąki czy gałązki. Surowiec zbiera się z krzewów jednej z dwóch odmian - chińskiej, uprawianej poza Chinami również w Japonii czy Tybecie, oraz odmiany assamskiej, poza Indiami popularnej w Birmie czy na Półwyspie Indochińskim.
Gdzie uprawia się czarną herbatę?
Oba warianty herbaty - chińska i assamska - mają nieco inne potrzeby i lepiej rosną w innych warunkach. Odmiana chińska dobrze radzi sobie w klimacie chłodniejszym, umiarkowanym, podczas gdy assamska najlepiej rozkwita w gorącym klimacie tropikalnym.
Ważna jest także wysokość nad poziomem morza. Oczywiście istnieją doskonałe uprawy rozciągające się na nizinach, ale zazwyczaj bujniej rosną krzewy sadzone w wyższych partiach, gdzie gleba jest bogatsza w minerały, a powietrze chłodniejsze i bardziej wilgotne.
Warunki sprzyjające uprawie herbaty panują w wielu krajach. Wśród nich najwięcej czarnej herbaty produkuje się w:
Chinach
Indiach
Sri Lance
Nepalu
Kenii
Malawi
Japonii
Korei Południowej
Czarne herbaty z Chin
Tutejsze czarne herbaty wyróżniają się słodyczą i gładkością oraz charakterystycznym dymnym aromatem. Najbardziej znane herbaty chińskie:
Jin Jun Mei - znana również jako Złote Brwi, składa się wyłącznie z pąków z pierwszych, wiosennych zbiorów. Jej smak jest miodowo-owocowy. Jedna z najdroższych herbat chińskich.
Keemun - herbata z prowincji Anhui, z hrabstwa Qimen. Liście pochodzą z wiosennych i letnich zbiorów. We wszystkich jej rodzajach wyczuć można nutę śliwki, sosny oraz kwiatów.
Lapsang Souchong - herbata z krzewów rosnących w prowincji Fujian, w regionie gór Wuyi. Swój sosnowo-dymny smak i aromat zawdzięcza suszeniu liści nad ogniskiem z iglastych drzew. Wersja niewędzona pozbawiona jest cierpkości, bardziej wyczuwalne są w niej nuty jagód i kakao.
Mocne, intensywne, słodkie, delikatne - indyjskich rodzajów czarnej herbaty jest tak dużo, że niemal każdy znajdzie coś dla siebie. Do najpopularniejszych zalicza się:
Assam - region, w których rośnie herbata dająca intensywny, słodki napar bez cienia goryczy. Dobrze komponuje się z mlekiem i przyprawami korzennymi.
Nilgiri - herbata uprawiana na górzystym terenie, ma żywy kolor i delikatny smak z bogatym aromatem owoców.
Darjeeling - region, w którym powstaje najdelikatniejsza czarna herbata indyjska, bogaty jest w opady i słońce. Smak, aromat i kolor herbaty wyraźnie różnią się w zależności od pory zbiorów.
Mocne, rześkie, cytrusowe - tak w skrócie można scharakteryzować lankijskie czarne herbaty. Najwyżej cenione herbaty produkowane na wyspie:
Nuwara Eliya - uprawy znajdują się na wysokości ponad 1800 m n.p.m., gdzie panują stosunkowo niskie temperatury. Liście dają napar o szlachetnym, delikatnym aromacie z kwiatowymi nutami.
Kandy - rośliny uprawiane są niżej, choć zbiory różnią się między sobą w zależności od ekspozycji na monsuny. Wszystkie rodzaje herbat z Kandy cechuje słodki smak, pełne body i bogaty aromat.
Tutejsze herbaty porównywane są do tych zbieranych w Darjeeling - wynika to ze zbliżonych warunków naturalnych. Z tego też powodu dawniej najlepsze czarne nepalskie herbaty eksportowano do Indii i sprzedawano jako herbaty Darjeeling. Tutejsze zbiory dają napar pełny, gładki, kwiatowy, bez cierpkiej nuty. Zauważalne są różnice pomiędzy zbiorami z różnych pór roku - herbata z wiosennych zbiorów jest delikatna, a im bliżej końca lata, tym napar jest bardziej wyrazisty, owocowy, pełniejszy. Jesienne zbiory są znowu delikatniejsze, z nutami kwiatów i cytrusów.
Kenijskie czarne herbaty
Kraj ten posiada doskonałe warunki do uprawy herbaty - bogatą w minerały glebę, odpowiednie nasłonecznienie i opady deszczu. Bliżej jej do indyjskich wyrazistych herbat, przez co również świetnie smakuje w połączeniu z mlekiem. Jednak produkcja dobrej jakościowo herbaty jest w Kenii skromna. Znaczną większość zbiorów przetwarza się metodą CTC (crush, tear, curl), co sprzyja masowej produkcji, ale pozbawia liście bogatego smaku i szlachetności.
Do niedawna większość plantacji stosowała metodę CTC, jednak powoli się to zmienia. Coraz częściej w Malawi herbata przetwarzana jest tradycyjnymi metodami, co znacznie podnosi jej jakość. Z tutejszych zbiorów powstaje wyrazisty napar z nutami słodowymi i owocowymi.
Japońskie czarne herbaty
W Kraju Kwitnącej Wiśni zdecydowanie prym wiodą zielone herbaty, jednak w ciągu ostatnich 20-30 lat powoli się to zmienia. Co ciekawe, Japończycy zdecydowali się tworzyć czarne herbaty z tych samych krzewów, z których do tej pory produkowali herbaty zielone. Pozwoliło to na uzyskanie nowego, ciekawego smaku o aromatycznych kwiatowych nutach. Tutejsze czarne herbaty są lekkie, nie mają cierpkiego posmaku.
Ogrody herbaciane znajdują się głównie w pobliżu góry Jiri, w hrabstwie Hadong. Panuje tu sprzyjający klimat i wysoka wilgotność powietrza, a gleba zasilana jest minerałami dzięki bliskiemu sąsiedztwu morza. Wytwarzana tu czarna herbata daje napar łagodny, z nutami czekolady i wanilii, z wyczuwalnymi owocami czy miodem.
