Ogromny kraj, jakim są Indie, nie mógłby mieć jednego klimatu. Dzięki temu wyróżnić tu można przynajmniej siedem regionów, w których wytwarza się herbatę o charakterystycznych cechach, których nie sposób odtworzyć w innym środowisku. Poznaj siedem różnych regionów Indii, gdzie uprawiana jest najlepsza herbata. 

Gdzie w Indiach uprawia się herbatę?

Lista wyłącznie siedmiu regionów to oczywiście duży skrót myślowy w tak ogromnym państwie jak Indie. Krzewy herbaciane uprawia się na terenie niemal całego kraju, jednak nie wszędzie jest to jedna z najważniejszych gałęzi gospodarki. W niektórych regionach, gdzie warunki są nieco gorsze, herbatę produkuje się raczej z myślą o lokalnym zapotrzebowaniu.

Jednak siedem regionów, które wymieniamy poniżej, to te, które otrzymały oznaczenie geograficzne od Światowej Organizacji Handlu. Oznacza to, że herbata uprawiana w poszczególnych regionach posiada cechy charakterystyczne, które trudno uzyskać w innym środowisku lub liście przetwarzane są przy użyciu szczególnych metod.  

Assam

Stan Assam leży w północno-wschodnich Indiach, u stóp Himalajów. Ma powierzchnię ok. 78,5 tys. km kw. Klimat jest tu tropikalny o zmiennej wilgotności - pora deszczowa trwa od maja do października. Suma rocznych opadów mieści się w przedziale 250-380 cm. Plantacje znajdują się na wysokości 45-60 m n.p.m.

Herbaty z Assam doskonale sprawdzają się jako pobudzający, poranny napar. Mawia się tu, że człowiek nie obudził się w pełni, jeśli nie wypił filiżanki herbaty. Napar ma głęboki, bursztynowy kolor i intensywny, pełny smak. 

Darjeeling

Oznaczenie geograficzne nie dotyczy całego stanu, czyli Bengalu Zachodniego, ale miasta i okolicznych wiosek, których łączna powierzchnia to ok. 14 km. kw. Uprawy prowadzone są na wysokości 600-2000 m n.p.m. Średnie roczne opady deszczu wynoszą tu ok. 300 cm. 

Zależnie od pory zbiorów i wysokości n.p.m., gdzie wzrastał herbaciany krzew, napar z Darjeeling może mieć kolor od jasnożółtego do ciemnego bursztynu. Smak i aromat są pełne, złożone, delikatne, a jednocześnie słodkawe i orzeźwiające. 

Dooars-Terai

To region znajdujący się także na terenie Bengalu Zachodniego, w jego najbardziej na północ wysuniętej części u podnóża Himalajów. Krzewy uprawia się tu na wysokości od 90 do 1780 m n.p.m. Roczne opady wynoszą ok. 350 m. Tutejsze zbiory stanowią 25 procent zbiorów herbaty w całych Indiach.

Herbata pochodząca z regionu Dooars-Terai ma postać charakterystycznych małych granulek - liście są cięte i rozdzierane, a następnie zwijane w twarde kulki. Cały proces, zwany CTC (crush, tear, curl), odbywa się maszynowo. Napar ma jasny kolor, w smaku jest gładki, delikatny, ale jednocześnie wyrazisty i charakterystyczny.

Kangra

Region, nazywany również Doliną Bogów, położony jest w północnych Indiach, w stanie Himachal Pradesh, w zachodniej części Himalajów. Ogrody herbaciane położone są na obszarach pomiędzy 900 a 1400 m n.p.m. Średnia roczna suma opadów w Kangra wynosi 270-350 m. 

Łagodniejsze w smaku od pochodzących z Darjeeling, herbaty z Kangra uważane są za szlachetniejsze. Ich cena jest dość wysoka, ponieważ produkcja jest stosunkowo niewielka. Obok słodkich, czarnych herbat o owocowym posmaku, produkuje się tu również wytrawną zieloną herbatę. Jednak eksport odbywa się głównie w kierunku Azji Środkowej. 

Nilgiri

Nazwę tę stosuje się do obszaru rozciągającego się na zboczach gór Nilgiri w południowej części kraju. Pasmo ciągnie się przez trzy stany - Karnataka, Kerala oraz Tamilnadu. Roczna średnia suma opadów jest dość niska, wynosi od 150 do 230 cm. Ogrody uprawne znajdują się na wysokości od 1000 do 2500 m. n.p.m. 

Obszar Nilgiri jest bardzo żyzny, zbiory odbywają się tu przez cały rok, a to za sprawą wpływu monsunów - na obszar oddziałują zarówno te południowo-zachodnie, jak i północno-wschodnie. 

Napar ma złocistożółty kolor, jest lekki i orzeźwiający. Wyróżnia się owocowym, delikatnie miętowym smakiem. Najprawdopodobniej wpływ na to mają rosnące w tym regionie drzewa, m.in. eukaliptusowe.

Sikkim

Drugi najmniejszy w kraju stan, znajdujący się w północno-wschodniej części Indii, częściowo obejmujący łańcuch Himalajów. Uprawy prowadzone są na poziomie 1000-2000 m n.p.m.

Napar z Sikkim jest delikatny, jasnożółty, lekki, o kwiatowym aromacie. Nic dziwnego - susz składa się niemal wyłącznie z pąków oraz dwóch najmłodszych liści. Najbardziej szlachetny jest pierwszy, wiosenny zbiór. Kolejne są bardziej intensywne w smaku, aż do jesiennego zbioru, z którego uzyskuje się bursztynowy napar o pełnym smaku i aromacie przypraw. 

Tripura

Stan w północno-wschodniej części Indii o powierzchni 10 tys. km kw. Nie wyróżnia się tu pór suchej i deszczowej, opady są rozłożone równomiernie, a ich roczna suma wynosi 210 cm. Temperatury jednak zmieniają się - w najzimniejszej porze jest to ok. 10 stopni, a w najcieplejszej - 35 stopni Celsjusza. 

Region szczyci się, że wszystkie ogrody herbaciane zostały założone przez indyjskie przedsiębiorstwa, nie są brytyjską spuścizną. Było to możliwe dzięki ustawie stanowej, zgodnie z którą tylko obywatele mogli dostać w dzierżawę ziemię. Wytwarza się tu głównie czarną herbatę CTC oraz w niewielkich ilościach herbatę zieloną.