Uprawa herbaty w domu w doniczce jest możliwa. Po ok. 3 latach uprawy możemy cieszyć się własną herbatą zieloną lub czarną. Camellia sinensis to trudna w uprawie domowej roślina, ale samodzielnie przyrządzony napar wart jest tego zachodu. Przekonaj się, jak uprawiać herbatę w domu, jak zbierać i suszyć liście herbaty.

Uprawa herbaty w doniczce

W sprzyjających warunkach krzew herbaciany zasadzony w ziemi osiąga nawet 2-3 metry wysokości. Rośliny najlepiej rozwijają się w ciepłym i wilgotnym klimacie, ale nie straszne im również nieco chłodniejsze górskie regiony. W sezonie zimowym zazwyczaj wzrost znacznie spowalnia. Jeśli temperatury nie spadną poniżej 10 stopni Celsjusza, krzew herbaciany przeżyje do kolejnej wiosny. 

W Polsce klimat nie jest aż tak sprzyjający roślinom, ale domowa uprawa herbacianego krzewu camellia sinensis w doniczce może przynieść zaskakujący efekt. Co prawda nie ma co liczyć na roślinę, która osiągnie takie rozmiary, jak w naturze, ale nawet w domowych warunkach możemy cieszyć się własnym zbiorem herbaty. 

Jak uprawiać herbatę w domu?

W niektórych sklepach ogrodniczych można kupić nasiona lub gotowe sadzonki herbaty. Sadzi się je w zwyczajnej ziemi do roślin doniczkowych. Warto zrobić to na przełomie kwietnia i maja, gdy temperatury w nocy nie spadają poniżej 10 stopni Celsjusza. Doniczkę stawiamy na oknie, w słonecznym miejscu. 

Gdy roślina osiągnie ok. 10 cm, latem można wstawić ją na zewnątrz. Im młodsza, tym bardziej będzie wrażliwa na chłód, więc przy załamaniu pogody lepiej zabrać ją z powrotem do domu. Herbaciany krzew powinniśmy przesadzać raz w roku do doniczki większej o 1-2 rozmiary. 

Najtrudniejsza w uprawie herbaty w domu jest zima. Krzew pozostawiony w ogrzewanym pomieszczeniu zacznie tracić liście i usychać. Utrzymywanie wysokiej wilgotności może być niewystarczające. Herbata najlepiej zimuje w temperaturze ok. 10 stopni Celsjusza. Takie warunki znajdziemy na klatce schodowej, na strychu bądź w piwnicy z oknem. 

Ponieważ nasz krzew herbaciany w doniczce ma być nie tylko ozdobą, ale w przyszłości stanowić źródło domowej herbaty, spośród nawozów powinniśmy wybierać wyłącznie te naturalnego pochodzenia. 

Jak zbierać i suszyć liście herbaty?

Herbata to roślina dla cierpliwych. Pierwsze liście i kwiatowe pąki, z których można zrobić napar, pojawiają się na roślinie po ok. 3 latach. Obrywamy wyłącznie 2-3 najmłodsze listki. Najlepiej zacząć od przygotowania zielonej herbaty. 

Gdy liści będzie więcej, można spróbować poddać je fermentacji, tworząc inne rodzaje herbat - czarną, czerwoną, oolong… Do takich eksperymentów warto jednak zainwestować w kilka krzewów.  

Jak zrobić własną zieloną herbatę?

Oberwane liście odkładamy na gazecie w zacienionym miejscu do delikatnego zwiędnięcia. Następnie ustawiamy piekarnik na 100 stopni Celsjusza. Jednocześnie nastawiamy garnek do gotowania na parze i gdy woda zawrze, wrzucamy listki na ok. 1 minutę. Delikatnie wyciągamy je na blachę wyłożoną papierem do pieczenia i wkładamy do rozgrzanego piekarnika. Liście suszymy przez ok. 30 minut. 

Po tym czasie wyjmujemy je, pozwalamy ostygnąć i gdy upewnimy się, że są suche i chłodne, możemy włożyć je do słoika lub puszki, gdzie będą czekać na kolejne liście, aż nazbiera się ich tyle, by zaparzyć herbatę.

Jak przygotować susz na czarną herbatę?

Pierwszy etap po zerwaniu liści to zrolowanie ich w dłoniach. Trzeba uważać, by liści nie rozerwać. Najlepiej robić to małymi partiami, po jednym listku. Kilkakrotnie zwijamy liść w rulon, w kulkę itd, aż mikrouszkodzeń będzie tak dużo, że liść będzie poddawać się bez oporu.

Liście układamy na kawałku gazety i odkładamy w chłodne, bezwietrzne miejsce. Przez dwie doby powinny sfermentować i nabrać czarnego koloru. Gdy to się stanie, wykładamy je na papierze do pieczenia i wkładamy na blasze do piekarnika rozgrzanego do 100 stopni Celsjusza na 30 minut. Ostudzone liście chowamy do metalowej puszki lub słoika i chronimy przed światłem. 

Czy herbata z domowej uprawy jest dobra?

Warunki, w jakich wzrastają w naturze herbaciane krzewy są bardzo odległe od tego, co możemy zaoferować im w domu. Począwszy od gleby, przez wilgotność powietrza, na dostępie do światła kończąc. 

Dlatego domową uprawę herbaty należy traktować raczej jako ciekawostkę i cieszyć się samym faktem utrzymania rośliny przy życiu. A jeśli mimo wszystko napar będzie dobrze smakował - gratulujemy!