Herbata waniliowa - przepis. Jak zrobić dobrą herbatę waniliową na bazie czarnej herbaty?
Array
(
[id] => 1168
[autor] => 40
[tytul] => Herbata waniliowa - przepis. Jak zrobić dobrą herbatę waniliową na bazie czarnej herbaty?
[tekst] =>
Aromatyczna herbata waniliowa najlepiej smakować będzie, gdy przyrządzimy ją samodzielnie, dozując proporcje według własnego gustu. Sprawdź, jak zrobić w domu herbatę waniliową i dowiedz się, dlaczego wanilia jest jedną z najdroższych przypraw świata.
Herbata waniliowa - z czego się składa?
Dostępne w sprzedaży herbaty waniliowe dzielą się na dwie grupy - znacznie tańsze czarne herbaty nasączane olejkiem wanilinowym, zazwyczaj sprzedawane w torebkach oraz szlachetniejsze herbaty liściaste wymieszane z kawałkami laski wanilii.
Ilość pokruszonej laski na 100 g herbaty uzależniona jest od producenta i nie każdemu może odpowiadać. Aby uzyskać optymalną herbatę o naturalnym, waniliowy aromacie, najlepiej zrobić ją samodzielnie.
Jak zrobić herbatę waniliową?
Przyrządzanie herbaty waniliowej jest dziecinnie proste i szybkie, a aromat nie ma sobie równych. Do herbaty waniliowej najlepiej nadają się delikatne czarne herbaty. Jeśli sięgamy po ostrzejsze rodzaje, warto nieco zwiększyć ilość wanilii.
Mieszankę można zaparzać kilkakrotnie. Trzeba jednak mieć na uwadzę, że nie tylko sama herbata będzie delikatniejsza, ale także aromat wanilii może być znacznie mniej wyczuwalny.
Składniki:
2 łyżeczki ulubionej czarnej herbaty
6 cm laski wanilii
200 ml wody
Laskę wanilii kruszymy na kawałki - im mniejsze, tym więcej aromatu waniliowego uzyskamy. Pokruszoną wanilię razem z liśćmi herbaty wsypujemy do dzbanka i zalewamy gorącą wodą. Odczekujemy od 3 do 5 minut i przelewamy napar do filiżanek. Amatorzy słodyczy dla wzmocnienia efektu chętnie dodają jeszcze łyżeczkę cukru wanilinowego.
Zimowa herbata waniliowa - przepis
Z myślą o zimowych wieczorach można przygotować własną skoncentrowaną nalewkę waniliową na spirytusie. Przyrządzenie jej jest bardzo proste i nie wymaga specjalnych warunków przechowywania.
Składniki
6 lasek wanilii
200 ml spirytusu
Laski wanilii rozcinamy wzdłuż i wkładamy do małej butelki lub słoiczka. Zalewamy je spirytusem, zakręcamy lub korkujemy i odstawiamy przynajmniej na 6-8 tygodni w zacienione miejsce. Nalewkę możemy przechowywać bez ograniczeń.
Do filiżanki ulubionej czarnej herbaty dodajemy dosłownie kilka kropli nalewki, nie więcej niż pół łyżeczki, ponieważ będzie bardzo intensywna. Dobrze komponuje się ze szczyptą cynamonu lub z plastrem pomarańczy.
Skąd pochodzi wanilia?
Najdroższa przyprawa świata zaraz po szafranie nie dość, że rośnie w zaledwie dwóch miejscach na ziemi, to zapylenie jej niemal graniczy z cudem. Cena lasek wanilii jest tak wysoka, że powstał cały przemysł produkujący jej substytuty - cukier, aromat czy olejki wanilinowe.
Wanilia wykorzystywana jako przyprawa naturalnie rosła tylko w Meksyku, stanowiła cenną przyprawę Azteków wykorzystywaną do poprawiania smaku czekolady. Do Europy sprowadzili ją hiszpańscy konkwistadorzy razem z czekoladą, kukurydzą i innymi smakołykami.
Okazało się jednak, że uprawa rośliny możliwa jest wyłącznie w Meksyku, gdzie żyją kolibry i pszczoły specjalizujące się w zapylaniu tych kwiatów. Jakby tego było mało, kwiat wanilii kwitnie tylko przez jeden dzień - otwiera się o świcie i niezapylony obumiera o zachodzie.
Meksykańskie kolibry i pszczoły są w stanie go zapylić, co powoduje, że po kilku miesiącach gotowe do zbioru są laski wanilii. Wiemy to jednak dopiero od pierwszej połowy XIX wieku. Wcześniej Europejczycy próbowali uprawiać roślinę w swoich koloniach, ale wszędzie efekt był taki sam - roślina co prawda rosła, ale nie wykształcała charakterystycznych lasek.
Dopiero w 1841 roku pracujący na francuskiej wyspie Reunion 12-letni niewolnik, prawdopodobnie przypadkowo, zapylił kwiat wanilii. Gdy zorientowano się, jak to robić, na pobliskim Madagaskarze utworzono plantacje waniliii na dużą skalę, które działają do dziś.
Ponieważ natura nie ma takich potrzeb konsumpcyjnych jak ludzie, kolibry i pszczoły zapylaja tylko niewielką część kwiatów. Dlatego sztuczne zapylanie stosuje się dzisiaj zarówno na Madagaskarze, w Meksyku jak i w kilku innych krajach, gdzie jest uprawiana.
Herbata waniliowa - przepis. Jak zrobić dobrą herbatę waniliową na bazie czarnej herbaty?
Autor:Zuzanna Urbaniak
Lubię kawę i pączki ;)
Aromatyczna herbata waniliowa najlepiej smakować będzie, gdy przyrządzimy ją samodzielnie, dozując proporcje według własnego gustu. Sprawdź, jak zrobić w domu herbatę waniliową i dowiedz się, dlaczego wanilia jest jedną z najdroższych przypraw świata.
Herbata waniliowa - z czego się składa?
Dostępne w sprzedaży herbaty waniliowe dzielą się na dwie grupy - znacznie tańsze czarne herbaty nasączane olejkiem wanilinowym, zazwyczaj sprzedawane w torebkach oraz szlachetniejsze herbaty liściaste wymieszane z kawałkami laski wanilii.
Ilość pokruszonej laski na 100 g herbaty uzależniona jest od producenta i nie każdemu może odpowiadać. Aby uzyskać optymalną herbatę o naturalnym, waniliowy aromacie, najlepiej zrobić ją samodzielnie.
Jak zrobić herbatę waniliową?
Przyrządzanie herbaty waniliowej jest dziecinnie proste i szybkie, a aromat nie ma sobie równych. Do herbaty waniliowej najlepiej nadają się delikatne czarne herbaty. Jeśli sięgamy po ostrzejsze rodzaje, warto nieco zwiększyć ilość wanilii.
Mieszankę można zaparzać kilkakrotnie. Trzeba jednak mieć na uwadzę, że nie tylko sama herbata będzie delikatniejsza, ale także aromat wanilii może być znacznie mniej wyczuwalny.
Składniki:
2 łyżeczki ulubionej czarnej herbaty
6 cm laski wanilii
200 ml wody
Laskę wanilii kruszymy na kawałki - im mniejsze, tym więcej aromatu waniliowego uzyskamy. Pokruszoną wanilię razem z liśćmi herbaty wsypujemy do dzbanka i zalewamy gorącą wodą. Odczekujemy od 3 do 5 minut i przelewamy napar do filiżanek. Amatorzy słodyczy dla wzmocnienia efektu chętnie dodają jeszcze łyżeczkę cukru wanilinowego.
Zimowa herbata waniliowa - przepis
Z myślą o zimowych wieczorach można przygotować własną skoncentrowaną nalewkę waniliową na spirytusie. Przyrządzenie jej jest bardzo proste i nie wymaga specjalnych warunków przechowywania.
Składniki
6 lasek wanilii
200 ml spirytusu
Laski wanilii rozcinamy wzdłuż i wkładamy do małej butelki lub słoiczka. Zalewamy je spirytusem, zakręcamy lub korkujemy i odstawiamy przynajmniej na 6-8 tygodni w zacienione miejsce. Nalewkę możemy przechowywać bez ograniczeń.
Do filiżanki ulubionej czarnej herbaty dodajemy dosłownie kilka kropli nalewki, nie więcej niż pół łyżeczki, ponieważ będzie bardzo intensywna. Dobrze komponuje się ze szczyptą cynamonu lub z plastrem pomarańczy.
Skąd pochodzi wanilia?
Najdroższa przyprawa świata zaraz po szafranie nie dość, że rośnie w zaledwie dwóch miejscach na ziemi, to zapylenie jej niemal graniczy z cudem. Cena lasek wanilii jest tak wysoka, że powstał cały przemysł produkujący jej substytuty - cukier, aromat czy olejki wanilinowe.
Wanilia wykorzystywana jako przyprawa naturalnie rosła tylko w Meksyku, stanowiła cenną przyprawę Azteków wykorzystywaną do poprawiania smaku czekolady. Do Europy sprowadzili ją hiszpańscy konkwistadorzy razem z czekoladą, kukurydzą i innymi smakołykami.
Okazało się jednak, że uprawa rośliny możliwa jest wyłącznie w Meksyku, gdzie żyją kolibry i pszczoły specjalizujące się w zapylaniu tych kwiatów. Jakby tego było mało, kwiat wanilii kwitnie tylko przez jeden dzień - otwiera się o świcie i niezapylony obumiera o zachodzie.
Meksykańskie kolibry i pszczoły są w stanie go zapylić, co powoduje, że po kilku miesiącach gotowe do zbioru są laski wanilii. Wiemy to jednak dopiero od pierwszej połowy XIX wieku. Wcześniej Europejczycy próbowali uprawiać roślinę w swoich koloniach, ale wszędzie efekt był taki sam - roślina co prawda rosła, ale nie wykształcała charakterystycznych lasek.
Dopiero w 1841 roku pracujący na francuskiej wyspie Reunion 12-letni niewolnik, prawdopodobnie przypadkowo, zapylił kwiat wanilii. Gdy zorientowano się, jak to robić, na pobliskim Madagaskarze utworzono plantacje waniliii na dużą skalę, które działają do dziś.
Ponieważ natura nie ma takich potrzeb konsumpcyjnych jak ludzie, kolibry i pszczoły zapylaja tylko niewielką część kwiatów. Dlatego sztuczne zapylanie stosuje się dzisiaj zarówno na Madagaskarze, w Meksyku jak i w kilku innych krajach, gdzie jest uprawiana.