Zielona herbata cieszy się ogromną popularnością ze względu na swoje właściwości. Chińczycy od wieków piją przede wszystkim właśnie zieloną herbatę. Twierdzą, że pomaga dłużej zachować młodość i sprawność umysłu. Czy to możliwe? Czy różnią się od siebie poszczególne gatunki zielonej herbaty?

Czy zielona herbata jest zdrowa?

Wszystkie gatunki zielonej herbaty mają podobne właściwości zdrowotne - pomagają spalać tłuszcz, dzięki dużej zawartości fluoru chronią zęby przed próchnicą, pobudzają działanie układu moczowego, obniżają ciśnienie krwi, regulując pracę serca.

Zielona herbata powstaje z liści tego samego krzewu herbacianego, co czarna. Aby uzyskać zieloną herbatę, liści nie poddaje się fermentacji, jak w przypadku czarnej herbaty, dzięki czemu więcej dobroczynnych składników zostaje w suszu. Zielone herbaty różnią się jednak od siebie smakiem, kolorem i aromatem.

Sencha

Sencha powstała w Japonii w pierwszej połowie XVIII wieku. Do suszu zbiera się tylko pierwsze liście, które wyrosną od wiosny do lata. Od razu po zerwaniu, liście są poddawane specyficznemu procesowi przedmuchiwania parą. Dopiero po tym zabiegu zwija się je w małe ruloniki i suszy. Napar jest żółtozielony.

Bancha

W Japonii uważa się ją za dość pospolity gatunek zielonej herbaty. Powstaje z liści tego samego krzewu, co Sencha, ale z późnego zbioru - liście zrywane są od późnego lata, do zimy. Napar ma charakterystyczny, cierpki smak, kojarzący się z rybą lub szpinakiem. Kolor jest ciemny, żółtobrązowy.

Gyokuro

Japońska herbata, uważana za jedną z najlepszych. Wyróżnia się smakiem, który zawdzięcza nietypowej uprawie. Gdy krzew zaczyna pączkować, przykrywa się go ciemnymi matami, które chronią przed słońcem. Dzięki temu napar jest słodki i delikatny.

Genmeicha

Nietypowy gatunek zielonej herbaty pochodzącej z Japonii. Składa się z suszonych liści Sencha lub Bacha oraz prażonego ryżu. Gatunek ten wywodzi się z zamierzchłych czasów - japońcy chłopi, aby zapobiec wilgotnieniu suszu, dodawali do niego ziarna ryżu. Genmeicha ma charakterystyczny aromat i posmak ryżu. Kolor jest żółtozielony.

Kokeicha

Japońska herbata dość niskiej jakości. Powstaje z mechanicznie łamanych liści oraz pyłu herbacianego, które są razem mielone i przeciskane przez sita. Susz łatwo rozpoznać - zamiast liści są to drobne igiełki. Napar jest żółtozielony, a smak cierpkawy.

Matcha

Gatunek przeznaczony do japońskiej ceremonii, uzyskiwany z herbaty Tencha. Ma nietypową formę jasnego proszku. Nie zaparza jej się tak, jak pozostałych herbat liściastych. Matchę należy zalać niewielka ilością wody w miseczce, a następnie roztrzepać bambusową trzepaczką. Ma cierpki i gorzki smak.

Chun Mee

Bardzo popularna herbata, z której powstaje napar o korzennym aromacie. Często wykorzystywana jest do mieszanek z dodatkiem kwiatów czy owoców. Krzewy, z których powstaje Chun Mee, uprawiane są na Tajwanie i w Chinach.

Bi Luo Chun

Zielona herbata uprawiana w chińskiej prowincji Jiangsu w regionie Dongting. Liście podczas produkcji zwijane są w małe spirale, z których po wysuszeniu wystają delikatne, jasne tipsy. Herbata ma charakterystyczny, owocowo-kwiatowy smak i aromat, które zawdzięcza drzewom owocowym, w pobliżu których krzewy są uprawiane.

Green Jade Rings

Zielona herbata z chińskiej prowincji Yunnan o oryginalnym kształcie. Obserwacja procesu zaparzania jest bardzo ciekawa, ponieważ pączki liści po zerwaniu zwijane są w małe rulony, które rozwijają się po zalaniu ciepłą wodą. Smak i aromat są nieco ziemiste.

Mu Dan

Jeszcze jedna chińska herbata o oryginalnym kształcie suszu - liście związuje się razem, by po zalaniu wodą rozwijały się niczym kwiat. Warto zaparzać ją w przezroczystym naczyniu, by obserwować, jak wygląda ten proces. Smak jest delikatny, lekko owocowy.

Gunpowder

Kolejna zielona herbata o charakterystycznym wyglądzie, pochodzi z Tajwanu i Cejlonu. Susz przypomina proch strzelniczy - małe, błyszczące kulki uzyskuje się, zwijając liście od razu po zebraniu. Napar, szczególnie podczas pierwszego parzenia, ma cierpki smak.

Lunh Ching

Ta nietypowa zielona herbata z Chin odróżnia się łagodnym, pozbawionym goryczy smakiem. W naparze można wyczuć nuty kwiatowe i orzechowe.